"Ben Acaba Üvey Anne Miyim?" Sorunsalı
Kaan'a bağırdığım zamanlar Emrah'ın Ayrılamam filminde hasta kız kardeşini almanyaya tedaviye götürcem ayağına evinde iş yaptıran Necla Fide'ye dönüştüğümü hissediyorum. :/ O kadar kızıyorum ki kendime.. Ufacık veledi oyalayacak bişey bulamadığıma, çareyi hep bağırmakta bulduğuma.. Ama unuttuğum bir şey var çocuklar bizi taklit ediyorlar. Anne kızıp bağırınca çocuktan başka bir davranış bekleyemezsiniz.. O da kızdığında sesini yükseltiyor. Bir keresinde bana vurdu. Aşırı bir tepki gösterdim. "Çünkü benim çocuğum bu haddi nereden almıştı? Büyüğe vurulmaz vurulursa boynu tiz kesilirdi!!" O kadar kızdım o kadar bağırdım ve korkuttum ki ondan sonra her sinirlendiğinde kendine vurmaya başladı. Bunun acısı daha çok oturdu içime. Aslında çocuğum yaramaz bir çocuk değil. ÇOK ŞÜKÜR. Ama ÇOK MERAKLI* Misal 1: Yemek yaparken yemeği o da karıştırmak istiyor. İzin vermezsem o da beni engellemek için elinden geleni yapıyor. Dolapları karıştırıyor, herşeyi yerlere çıka...