Mutlu Bir Hayal

Bu tarifi buraya kendim için bırakıyorum. Kafama göre yaptığım tarif harika oldu.. Hiç beklemiyordum oldu :D unutmamak için hazır aklımdayken yazmalıyım! öperin! 1,5 Bardak Pirinç (sıcak suda bekletilmiş) 1 Soğan (dilimlenmiş) 2 sarımsak (rendelenmiş) 1 Avuç Maydanoz 1 Avuç Dereotu 1 Avuç Kuş üzümü (sıcak suda beklemiş) 1 Paket Çam fıstığı 1,5 Çay Kaşığı Karabiber 2 Çay Kaşığı Tuz Az Yeni Bahar Az Köfte Baharı 2 Çay Kaşığı Toz Kırmızı Biber Yarım Çay Bardağı Zeytinyağı Bütün malzemeleri iyice karıştırdıktan sonra sıcak suda beklettiğimiz yapraklarla sarıyoruz. İçine su alabilmesi için her bir sarmaya çatalla delik açtım. Üzerine 1 tatlı kaşığı tuz ekip limon dilimleri yerleştiriyoruz. En üste bir tabak yerleştiriyoruz. Sarmaların üzerini geçecek kadar su ekleyip (1 parmak kadar geçecek) 40-45 dk (su çekene kadar ama dibi tutmayacak) pişiriyoruz. Mis gibi sarmalar hazır. Afiyet olsun!

  33 yaşında makyaja başlayacağımı söyleseler inanmazdım. Ama başladım. Bazen tek bir sebep radikal bir karar almaya yeterli olabiliyor. Belki de zamanı şimdiydi bilmiyorum. Daha önce yarım yamalak yapmaya çalıştığım makyaj serüvenimi evlenince tamamen kesmiş, arada özel günlerde yapmaya devam etmiştim.  Sanırım biraz da neyi nasıl yapacağımı bilmemekten kaynaklanan bu durumla sanki makyaj yapınca bir bütünü oluşturmalıymışım hissi oluşmuştu beynimde. Fondöten, pudra, kalem, maskara, ruj, allık bütünü ile.. halbuki bu cilt için büyük bir eziyet! Beyaz tenime simsiyah bir rimel sürünce de örümcek gibi duruyor gözümü rahatsız ediyordu.. Doğaldan başlamalıyım diyerek kahverengi bir maskara ile başladım işe. Kahverengi düzgün bir maskara bulmak kolay olmadı, zira yok denecek kadar az.. Diğer markalarda yok mu? tabi ki var ama akan, pul pul dökülen, sürünce var mı yok mu belli olmayan bir ürüne değil 10-20 tl 5 tl bile vermek istemem. Tabi bir de kirpiklere vereceği zarar da ca

Çok kısa bişey bırakıp kaçıcam 😘 Annelik her ele alındığında en çok karşılaşılan sorgulanan mevzu: Emzirme Süresi.. Kimisi belgelerle kanıtlarla ortaya çıkarak diyor ki "çocuğunuzu 10 yaşına kadar emzirebilirsiniz, hatta emzirin de!! Bakın patitiskanın tomatiska yerleşkesinde 8 yaşına kadar emzirilen çocuklar ironman oluyormuştu! Kimisi diyor ki hiç bir süt azalması yaşamadan "kendi iradem ve isteğimle emzirmeyi bıraktım çünkü canım ve medeniyetim bunu istiyormuştu.." Güzel kardeşler,  ben bu konuda kendi fikrime hiç girmeden sadece şunu bırakmak istiyorum yorum olarak: Sanırım bu kültürler içinde yaşam şekillerine dayalı bir inanç ve yorumlama sistemi. Şöyle ki; uzun süre emzirilen şehir ülke ve medeniyetlerdeki emzirme şekli hiç değişime uğramadığı için "ortalık yerde emzirme ayıbı" diye bir kavram oluşmamış olabilir ya da Anne masabaşı prezentabl çalışan değildir, memenin görünmesi ile ilgili bir rahatsızlık yoktur vs. örnekler artırılabilir. Bizi