Mutlu Bir Hayal

Lise 2 deyim, beden dersindeyiz.. Sandıktan takla atılacak, öğretmen tek tek kilolarımızı soruyor.. Bir kız arkadaşım uzun boylu endamlı ama fit, sıra ona geliyor "60 kg" diyor. içimden başka diyarlara göçüyorum, "ben en son ne zaman 60 kg olduğumu hatırlamıyorum" diyorum, ve ekliyorum "büyük ihtimal ortaokulda falan.." kendimi bildim bileli 74 kg idim. kimse inanmazdı "ama hiç göstermiyosun etin sıkı demek ki" derlerdi.. ben de düzelme çabasına girmezdim.. arada bir diğer kızları kıskanır dertlenirdim.. Ama bu kıskanma kremalı bir pasta ya da patlıcanlı bir böreği görene kadar sürerdi :))) Zaten kıskandığımda bedenleri değil, istedikleri zaman istediklerini yiyebiliyor olma özgürlükleri idi.. Yıllar geçti evlendim.. Evlenirken koşuşturma dan mı heyecandan mı bilinmez bayaaa* bir kilo verdim. 68 oldum :)))) yıllar içinde normal kilom olan 74'e yeniden çıktım çok  şükür :P sonra dalgalı kur gibi bir 80 bir 75 bir 85 bir 70 derken...

anne olanlar (şöyle rahat 2-3 yılı devirmiş) bilir. eğer çocuk ağlıyorsa; ya acıkmıştır ya altı pistir ya gazı vardır. bu üç şık elendiyse bir sorunu vardır!  ya psikolojik (güven duyma isteği) ya da fizyolojik (rahatsızlık/ağrı) Eğer bedenin seni yemeğe teşvik ediyorsa ya acıkmıştır ya yeterince su içmemişsindir. bu iki şık elendiyse bir sorun vardır! ya psikolojik (bir şeyleri bastırmak için tatmin olma amaçlı yeme isteği) ya da fizyolojik (ilaç kaynaklı iştah, hastalık kaynaklı iştah) demekki neymiş acıktığımızda veya çocuk ağladığında bütün şıkları gözden geçirecekmişiz. eğer yapılması gerekenler zaten yapılmışsa sorun gözüken şeyleri düzeltecekmişiz. ne mi yapılabilir, mesela eğer gerçekten toksak, suyumuzu da yeterince içmişsek hala gözümüz aklımız yemekteyse en iyi yol akıl dağıtmaktır.. ağlayan çocuğa balon verin.. aklı dağılsın, bir meşgale, bir telefon görüşmesi ya da spor.. "ilaçlardan kaynaklı biliyorum" diyorsak bitki çayları.. aşağıda ki...