iyi ki doğdun en iyi arkadaşım

bir keresinde bir soru ile karşılaşmıştım

"hayatta övündüğünüz şeyler nedir?" diye.
 

içimden hemen "ikliminde çiçek açacak bağı, bahçeyi buldum." demiştim.

övündüğüm tek şey buydu. 

 
benim en iyi arkadaşım,

ikliminde çiçek açtığım, meyve verdiğim bağım, bahçem.. 

iyi ki doğdun. 

ne çok aşık olduk, nasıl gözümüz görmedi hiçbir şeyi..  🎈

bir anda hayat telaşesinin içinde bulduk kendimizi.. 

ara ara ben delirdim,

sen beni topladın, silkeledin kendime getirdin.. 🎈

bazı bazı sen delirdin,

ben seni toplamakta senin kadar başarı gösteremedim :) 

ben ne zaman boş bi balona takılıp ayaklarımı yerden kesecek olsam

 bacağımdan sıkısıkı tutup, kanıp-gitmeme izin vermedin.. 🎈

sen ne zaman aşırı mantıklı düşüncelerle boğuşuyor olsan

biraz rahatlaman için elimden gelen maymunluğu gösterdim,

biraz boşverebil, benim gibi hayalperest olabil istedim.. 🎈

koştura koştura beni eve bıraktığın zamanlarda

o sokakta yankılanan ayak seslerimizin,

günün birinde çocuğumuzla akşam gezmesine çıktığımızda

çıkan ayak sesleri olmasını dilemiştim.. gerçek oldu. 🎈

ne güzel kavgalar ettik, ne anlamlı sorular yönelttik,

ne verimli tartışmalar yaşadık seninle.

iyi ki doğdun. 

"seninle konuşmasam,

o konuştuklarımın bir anlamı olmayacaktı."

iyi ki doğdun..

🎈bu sabah çocuğundan öptüm seni..🎈

not: yıllar sonra uyanırsam bir bahar sabahında,
bir kutlama daha yazacağım sana..