Bir Başkasının "Keşke"si Sizin "İyi ki"niz Olabilir
Dün yazdığım doğum hikayem i yazmadan önce bu konu hakkında minik çaplı bir araştırma yaptım.. Başka anneler ne demişti neler yaşamıştı acaba diye.. Aman tanrım! Asıyorlar! kesiyorlar! Hastaneleri yakıyorlar! Neden objektif olamıyor insanlar anlayamıyorum.. Ben bu doğum yazısını yazmak için 2 sene bekledim o lohusa psikolojisinden çıkmak için. Çünkü o ruh haliyle bebeği sadece yıkayışlarını bile hıçkıra hıçkıra ağlayarak izlediğimi hatırlıyorum "bebeğe eziyet ediyorlar öyle mi yıkanır" :'( diye.. (Videosu var çok komik :)) Halbuki 3 gün sonra ben de aynı şekilde yıkayacaktım çocuğu.. Sözüm o ki herkesin anlık duygularına da kapılmamak lazım.. Özellikle duygularının esiri olarak yazılan yazılara.. İnsanların belki faydalanacağı hastaneleri, doktorları böyle böyle gömüyorlar.. Ayrıca çok bilmek de iyi değil bence.. Neymiş bir tanesi gidip doğum katında bebeklerin bir odaya toplandığını görmüş doktor bir seferde gelip baksın diye çocukları annelerinden tam YARIM...